در درگیری ۱۸ آبان، سپاه منطقه ۳(استان های مازندران و گیلان) از حضور انبوهی از سربداران در جنگل آگاه شدند، اما از تعداد دقیق آنها مطلع نبودند. بنابر طبق تجربه گرگان، اقدام به ایجاد قرارگاه موقت و محلی(در شهرستان آمل) با مشارکت سپاه امل، فرمانداری، ژاندارمری، و سازمانهای ذی‌ربط در آمل برای انجام پشتیبانی ها نمود. مسئولیت قرارگاه بعهده سردار بهنام پورسرخ بود که از طرف منطقه سه به این مسئولیت منصوب گردید.
قرارگاه موقت آمل در ساختمان فرمانداری استقرار یافته و در کوتاه ترین زمان، اقدام به تهیه طرح عملیاتی امام سجاد(ع) نمود. استعداد نیروهای عمل کننده حداقل ۱۸۰ نفر و حداکثر ۳۰۰ نفر ذکر گردیده، ولی استعداد ۲۲۰ نفر به واقعیت نزدیک است.
این طرح بدلیل نقص در طراحی و نیز ضعف در اجرای عملیات، موفقیت نسبی از آن حاصل گردید. برنامه ریزی ۱۸ آبان فاقد هر گونه برنامه ریزی از سوی طرفین بود، زیرا سربداران به شدت از درگیری در جنگل و در طول مسیر به آمل پرهیز می‌کردند تا غافلگیرانه وارد شهر شوند.
سپاه آمل با همکاری منطقه ۳ سپاه و قرارگاه ابولفضل(ع) در صدد انجام عملیات در روز ۱۹ آبان برآمدند و در تدارک برنامه ریزی برای انجام عملیات بودند تا در ادامهِ عملیات موفق توسکستان گرگان، حمله دیگری در جنگل آمل صورت گیرد.
لذا نیروهای سپاه از شهرهای گرگان، بابل، چالوس، ساری وارد شهر آمل شدند و در کنار دریای محمود آباد مستقر شدند. طی مدت سه روز اطلاعات مورد نیاز توسط افراد محلی، گالش‌ها، گشتی های شناسایی و شناسایی رزمی، به دست آمد و طرح حمله با حضور فرمانده عملیات سپاه‌های بابل، ساری، فرمانده سپاه منطقه ۳ و فرمانده سپاه عملیات سپاه آمل بصورت چکش و سندان طرح ریزی شد.
